آرشیوم را مرور کردم.....نوشته هایی که وقتی می نوشتمشان هرگز دوستشان نداشتم...
مدتی که نبودم مشغول جنگ با خودم بودم....فکر کردم که اصلا چرا باید بنویسم....مگه من کی هستم که بنویسم....چی دارم که بگم؟.....اما امروز از خواندن نوشته های قدیمی لذت بردم...و فکر کردم که شاید نوشتن بهتر از ننوشتن باشد.....دوست دارم اگر هنوز هم این وبلاگ خوانندگانی دارد برایم بنویسند که بنویسم یا نه؟.....
سلام
ما که همیشه به یادتان هستیم...بنویس..که یادت نرود روزی افکارت چه شکلی بود..از طرفی من به شخصه نوشته هات رو دوس دارم ..به نظرم متفاوت هستند با افکار بقیه جوونا..گاهی نوشتنها برای عرض اندام نیست برای ارزیابی افکاره....
از دیدن کامنتت خوشحال شدم..امیدوارم پستهای تازه ای از تو ببینیم.
تشکر
سهند باور کن همون فحشهای من کارساز بود که تو دوباره تصمیم به نوشتن بگیری....چوب معلم گل است و این حرفها!!! اینکه چرا بنویسی و تو اصلا کی هستی که بنویسی...از اساس چرت بود! همه ما که می نویسیم در کنار همدیگه معنا پیدا می کنیم.نوشته های من بدون نظرات تو بی معنی می شه و پست های تو هم بدون حضور ما رنگ و بوی گذشته رو نداره...شک نکن اینکه با وجود ننوشتنت هر ۲ روز یک بار تقریبا وبلاگت رو باز می کردم ؛ از روی بی کاری و به عبث نبود...نوشته های سهند با همه عصیان زدگی ها و ناگهان پوچ گرایی ها و فراز و فرودش...باید باشند...و وقتی که نیستند این دهکوره دیجیتالی؛ چیزی کم دارد...بی تکلف گفتم!(در ضمن نشان دوستی ات را با افتخار آویزان کردم!)
بی جنبه....من نشان دوستی بهت اعطا کردم این چوب معلم و این ها دیگه چی بود؟؟؟....ولی فحشات واقعا کارساز بود...دستت درد نکنه
بنویس.....
بالاخره فهمیدی که خوب مینویسی. هورا
با سلام
سیستم شمارشگر هفت رنگ ، شمارشگری با امکانات جالب
به 2 صورت فلش و متنی
هم برای مشاهده آمار بازدید وبلاگتان و هم برای بالا بردن زیبایی آن
با تشکر
سهند جان انکار نکن حضور پررنگ من رو در جای جایه زندگیت......!!!!!!!!!!
سلام دوست عزیز
ممنونم که به وبلاگم سرزده بودی وبلاگتو خیلی دوست دارم باحاله من وبلاگتو تو لیستم میذارم البته اگه همینتور عالی ژیش بری
راستی من به عنوان یه برادر یه دوست بهت میگم تو جواب دادن به نظرات یه مقدار دقت کن
مرسی
بسم الله الرحمن الرحیم....چی؟!!!!
واییییییی خدا باورم نمیشه بلاخره اینجا آپ دیت شد.
تو که فکر کنم میدونی من چقدر نوشته هاتو دوست دارم اون شب بارونی تهران و که کلا حفظم.
حالت خوبه؟کنکور چطور بود؟
+تا حالا دوست وبلاگی به اندازه تو بد جنس نداشتم.
نوشتن زیباترین نوع شکل بخشی به عدم میباشد، این تو نیستی که مینویسی، بلکه تو توسط نوشتار خلق میگردی