زنده به گور

گاهی خنده بیخ گلویم را می گیرد.آخرش هیچ کس نفهمید ناخوشی من چیست.همه گول خوردند! هدایت

زنده به گور

گاهی خنده بیخ گلویم را می گیرد.آخرش هیچ کس نفهمید ناخوشی من چیست.همه گول خوردند! هدایت

هذیان های یک کت و شلوار پوش خواب زده در ایستگاه مترو قیطریه

                                               منم هم بغض دیروزی ، که عطر خانگی دارم

                                               که دستان تو را باید   ، به شام سفره بسپارم

                                                                                       (شهیار قنبری)


اگر تندم ، اگر تلخم

اگر غمگینتر از ابرم

اگر همزاد پاییزم

اگر همسایه ی مرگم


اگر سردم ، مثل یخ ها

اگر تنها ، مثل کوه ها

اگر باغم ، باغ خشکیده

پر از تردید ، مثل یک اما


اگر تنها ، اگر بی یار

اگر وحشی مثل رگبار

اگر بغضم ، اگر دیوار

اگر داغم ، اگر تب دار


زلالم مثل یک چشمه

اسیرم توی دست خاک

حریص بوی بارونم

عمیقم مثل یک دریا

                                              91/06/14

....................................................................

پ.ن: وامی از حافظه ی شنیداری گم شده ام

نظرات 1 + ارسال نظر
مونا جمعه 17 شهریور‌ماه سال 1391 ساعت 02:52 ق.ظ

منو یاد شعرهای گوگوش مینداخت ، آدمو میبرد به زمان  دور.
خیلی خوندنش آرام میکرد باینکه حسه تنهایی و غربت داشت

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد