زنده به گور

گاهی خنده بیخ گلویم را می گیرد.آخرش هیچ کس نفهمید ناخوشی من چیست.همه گول خوردند! هدایت

زنده به گور

گاهی خنده بیخ گلویم را می گیرد.آخرش هیچ کس نفهمید ناخوشی من چیست.همه گول خوردند! هدایت

زندگی یا مرگ؟!!!

زندگی  ،  هزار چهره ی یک فریب است

مرگ  ،  جاودانه حقیقتی با تصویری یگانه

                                            (بیست و هفتم  اَ مُرداد  هشتاد و شش)

......................................

پ.ن : نه این که بخواهم از مرگ تصویری مقدس بسازم...نه...تنها از فریب زندگی بیزارم

پ.ن ۲: مردم از دست سکوت.....

پ.ن ۳:روزگار ما به روز شد.

بعد تو

                                                                                                 

بعد تو

        نه من ، نه خورشید

بعد تو

        مرگ ستاره

بعد تو

        خیال چشمات

                        از همیشه ، تا دوباره

 

  

حالا این جا سردِ سرده

                               شب خالی از تن تو   

صد تا بغضُِِِِِ گریه کرده

                               قلب من در حسرت تو

 

 

با تو از صدا می گفتم

                           تو سکوت هر ترانه

بی تو افتاد به شماره

                           نفسای من دوباره

 

 

بی حضور روشن تو

                          دیگه این شب شب ما نیست

تو هجوم بی پناهی

                          بی تو این جا جای ما نیست

                           

                                          (اُُردی بهشت هشتاد و شش)

......................................................

پ.ن:یک ترانه بود....بیان یک احساس ساده......

با کلماتی ساده...و من در عین سادگی دوستش داشتم

دل کندن را خوب بلدم

                              دل کندن را خوب بلدم.....

امشب می خوام دل بکنم

از همه چی، از این تنم

از این همه دربه دری

اون که شده خسته ، منم

 

می خوام از این جا در برم

این راه نیمه کاره رو

تا آخرین قدم برم

 

دلم نمی خواد که باشم

زندونی این روزگار

میله های زندون من

تیک تاکِ ثانیه شمار

 

می خوام که پرواز کنم

پر بگیرم تو آسمون

جون سهند این دفعه رو

به من نگو این جا بمون

                                     (خرداد هشتاد و شش)

..................................................................................

پ.ن: این روزها مشغول سکوت کردنم.......مشغول نگاه کردن...

.به قاب های خالی......شنیدن سکوت......

شعر یک ناگهان است.....ناگهانی که این روزها در من اتفاق نمی افتد.......

بغض سمجی  که در گلویم خانه کرده خیال  شکستن ندارد....

گفتم فرصت خوبیست تا کار های نیمه تمام گذشته را تمام کنم.......

چند شعر کوتاه

 

(حادثه)

زلال بانو

در این وادی بی رویا

عطر تو حادثه ایست

که مدام در من تکرار می شود

                                     

                                         ( اَ مُرداد هشتاد وشش-آلبالو)

 

(شب)

شب

      سکوت

             شهر در خواب

                         سایه ای بر دیوار

                                        شاعری در پی واژه

                                                         گم شد در خودش

                                                   

                                         (ششم اَ مُرداد هشتاد وشش)

 

 

(گناهکار)

 

- مرد گناه کار است

زمین گفت

و از چرخش ایستاد

 

-مرد گناه کار است

آسمان گفت

و نبارید

 

- مرد گناه کار است

مرد گفت

و در تاریکی بی آغاز و پایان  وجودش گم شد

                                                

                                                    (نهم اَ مُرداد هشتاد وشش-سپید)

شعر واژه

عشق ، شب ، تب

 

تردید

         بی اراده

 

من 

           تاریک

 

تصویر تو 

            در مه

 

اندام من 

            شکل یک گناه

 

آغوش تو

             جای اعتراف

 

کشف تو

             مرگ من

                          میلاد شاعر