زنده به گور

گاهی خنده بیخ گلویم را می گیرد.آخرش هیچ کس نفهمید ناخوشی من چیست.همه گول خوردند! هدایت

زنده به گور

گاهی خنده بیخ گلویم را می گیرد.آخرش هیچ کس نفهمید ناخوشی من چیست.همه گول خوردند! هدایت

کرمها

این رخم کهنه

دوباره سر باز کرد

 

کرمها

کرمهای تنهایی

که از خوردن روحم فارغ شدند

به سراغ گوشت و پوستم آمدند

 

و تو نشنیدی

آوای مرا که در باد گم  میشد

 

فردا بر فراز این ویرانه ها

کدامین تکه از حقیقت را خواهی جست؟

                                                                             سهند

                                                                             در اوار تنهایی های خانه ام

                                                                             ساعت ۱۰ -  ۱۵/۱۲/۸۵

.....................................................................................

۶ مارس ۱۹۲۸ در روستای آراکاتاکا در کلمبیا پسری به دنیا آمد که دوستانش او را گابو صدا میزنند

گابریل گارسیا مارکز از آوازه ی عالم گیر برخوردار است. در ۱۹۶۷ مشهورترین رمان رئالیسم جادویی  (صد سال تنهایی ) را نوشت. (مشهورترین نه مهمترین یا بهترین)

و در این اثر زادگاهش را با نام جعلی ماکوندو جاویدان کرد.

شش هفت سال پیش شنیدم که او سرطان گرفته و به زودی دار فانی را وداع خواهد گفت..........

اما روزها و ماهها و سالها گذشتند و گابوی پیر همچنان در دنیا  میان دوستداران بیشمارش ماند.

شاید او با شگرد شهرزاد قصه گو از چنگال مخوف مرگ در امان ماند. سرطان مسحور داستانهایش شد. نویسنده چیره دست هر شب برای مرگ قصه ای گفت.

و آن را نا تمام گذاشت تا مرگ برای شنیدن داستانش یک شب دیگر از جانش در گذرد.

و اگر شهرزاد هزار و یک شب جان خویش را از خشم و کینه ی شهریار محفوظ داشت ......گابو دو هراز و دو شب بلکه هم بیشتر با افسون افسانه هایش مرگ را به انتظار گذاشت

                                                                                                                                              .........تولدت مبارک آقای نویسنده

نظرات 7 + ارسال نظر
آتنا چهارشنبه 16 اسفند‌ماه سال 1385 ساعت 12:09 ق.ظ http://www.marhham.blogsky.com

گر بدین سان زیست باید پست
من چه بی شرمم اگر فانوس عمرم را به رسوائی نیاویزم
بر بلند کاج خشک کوچه بن بست

گر بدین سان زیست باید پاک
من چه ناپاکم اگر ننشانم از ایمان خود، چون کوه
یادگاری جاودانه بر طراز بی بقای خاک!

پارمیس چهارشنبه 16 اسفند‌ماه سال 1385 ساعت 05:33 ب.ظ http://apadana2006.blogsky.com

سلام عزیز. چقدر زود قضاوت کردید در مورد من! به خدا دیشب فقط چون باید آپ دیت میکردم اومدم یه مشکلی داشتم باید زود میرفتم. دیشب به هیچکی نتونستم سر بزنم . پاسخ کامنت تون رو که داده بودم. دیگه این فکر رو نکنید. باشه؟(ناراحت) . در ضمن پست تون بازم به دل من نشست مثل همیشه. ممنونم که میاید پیشم. به خدا خوشحال میشم همیشه. من رو ببخشید. همیشه شاد باشید و موفق. در پناه خدای یگانه.

رضا چهارشنبه 16 اسفند‌ماه سال 1385 ساعت 05:44 ب.ظ http://www.reza8mile.blogsky.com

سلام دوست عزیز ... نمیخوام با جمله ی کلیشه ای : وبلاگ خوبی دارید رفع تکلیف کنم اما چه کنم که به نظرم وبلاگ خوبی هست به ویژه اینکه نوشتهایت بدجوری من را به یاد صادق هدایت میاندازد ...بازهم به من سر بزن....موفق باشی عزیز

پارمیس چهارشنبه 16 اسفند‌ماه سال 1385 ساعت 11:16 ب.ظ http://apadana2006.blogsky.com

سلام عزیز. شما خیلی زیاد به من لطف دارید. خوشحالم که توی اون لیست نرفتم. خوبی از خودتونه اینجوریام که گفتید نیستم اگر هم میگید خوبم چون خودتون خوب میبینید جدی میگم.شاد و موفق باشید آقا سهند عزیز. یا حق.

علیرضا پنج‌شنبه 17 اسفند‌ماه سال 1385 ساعت 11:38 ب.ظ

یادمه آخرین باری که سر به وبلاگت زدم حداقل ۳ سال پیش بود
و اون هم برای این که از پرشین بلاگ نقل مکان کردی و دیگه احساس کردم خبری نیست و ردی از خودت به جا نذاشتی!
از خواندن وبلاگت واقعا لذت می برم...
ادامه بده....

گل یخ پنج‌شنبه 17 اسفند‌ماه سال 1385 ساعت 11:41 ب.ظ http://www.nazanin55.blogfa.com

سلام دوست عزیز
بازهم به من سر بزن....موفق باشی

پارمیس شنبه 19 اسفند‌ماه سال 1385 ساعت 01:23 ق.ظ

سلام سلام .مرسی از لطف شما عزیز. موفق و شاد باشید. یا حق.

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد